Voorstellingen van Arie van der Krogt e.a.

In deze nieuwe voorstelling in het Verhalenhuis Belvédère vertellen en zingen Iris van der Lee en ik over de Rotterdamse icoon Abraham Isec Tuschinski. Hij is een typisch voorbeeld van een daadkrachtige ondernemer die hoge kwaliteitseisen stelde en realiseerde. 

Hij is 18 jaar als hij zich hier vestigt en al op zijn 25ste  heeft hij zijn eerste bioscoop. En er volgden er nog vele, de een nog groter dan de ander. Tuschinski bouwt aan een nieuwe standaard voor het uitgaansleven in Rotterdam en daarbuiten met prachtige theaters en vernieuwende programma’s. Hij biedt zijn publiek het mooiste van het mooiste. 

Maar zijn leven is ook tragisch. Hij bereikt de top, maar verliest uiteindelijk alles: zijn kinderen, zijn theaters, zijn familie en zijn leven. Het leven van Tuschinski, met zijn opgang en neergang, is een weerspiegeling van het drama van de stad Rotterdam in die periode. De hernieuwde aandacht voor Tuschinski valt samen met de vlucht die Rotterdam nu neemt.

Er bestaan plannen om de voorstelling in januari 2019 nogmaals te spelen. We houden u op de hoogte!

Op 13 november 2016 en 26 maart 2017 speelde ik met Iris van der Lee en Loek van Gent de voorstelling Motherland, met verhalen en liedjes over landverhuizers van 1620 tot nu. We vertelden over de Pilgrim Fathers, de Quakers, de Midden-Europese dopers en de Zeeuwse protestanten van de Afscheidingsbeweging uit 1834. Via de joodse vluchtelingen uit Oost-Europa en Rusland kwamen we bij de emigranten uit de jaren '60 (onze eigen Ome Niek en Tante Truud). Aan het eind van de voorstelling zongen we met zwaaiers op het podium: 'Rotterdam, mooie stad, altijd draag ik dat beeld met me mee: de mensen die zwaaien en wij, wij varen naar zee, naar de zee.'

Deze voorstelling ging over het leven van de Katendrechtse kunstschilder Dolf Henkes (1903-1989) en zijn vriendschap en ruzie met zijn overbuurman en concurrent Wally Elenbaas. Dolf Henkes reisde direct na de oorlog naar Mexico en dus zongen Iris van der Lee en ik het lied Llorona en als uitsmijter (met sombrero op) een duel tussen Henkes en Elenbaas op de melodie van een lied uit de film Pedro Enfante. Enkele nummers werden op viool begeleid door Rozemond Zigterman 

In deze voorstelling ( gespeeld op 13 december 2013 en 14 februari 2014) ging ik, samen met de zangeres Cassandra Willemse, op zoek naar de Rotterdamse versie van de Portugese fado: de Weena. Dat zijn liedjes met een sterk verlangen naar vroeger, een heimwee In de wetenschap dat het ooit weer allemaal goed komt. 
Bij de liedjes werden we muzikaal begeleid door Andreas Suntrop, Edwin Beekman en Nuno Gligo. De laatste bespeelde de Portugese gitaar, zo kenmerkend voor de fado. We zongen o.a Les Feuilles Mortes (Autumn Leaves), Maldicao (van Amalia Rodriguez), Fado Weena en Mijn Portugese huisje, met als toegift Fado Walhalla.

Op 23 september 2012 en 15 april 2013 speelden Iris van der Lee en ik in Theater Walhalla een voorstelling over het leven en werk van de Katendrechtse kunstenaar Wally Elenbaas.  Deze graficus en fotograaf woonde samen met zijn vrouw Esther Hartog op de tweede verdieping boven Belvedere waar nu het Verhalenhuis is gevestigd. Meer over Wally Elenbaas is elders op de website te vinden.